Droom en daad: “Zorgwekkend, hoe verschillend mensen naar dingen kijken”

Maar doodslaan deed hij niet

Want tussen droom en daad staan wetten

In den weg en praktische bezwaren

(uit: Willem Elsschot, Het Huwelijk)

Pensioen mag voor generatie Z een ver-van-hun-bedshow zijn, zij zijn wel de generatie van de toekomst. Waar dromen ze van? Wat doen ze om dat te bereiken? En wat staat het in de weg? In de serie Droom en Daad laten we jongeren aan het woord over hoe nu en later er voor hen uitziet.

Leila Jane Ali-Dib (23) uit Rotterdam: “Mensen met een niet-Nederlandse achtergrond krijgen minder kansen in het leven. Daar kan ik me boos om maken.”

Wie: Leila Jane Ali-Dib (23), “creatief, zelfstandig, gevoelig, zorgzaam, altijd nieuwsgierig en een feminist”.

Woont: In Rotterdam.
Werkt: Freelance in de marketing en pr, daarnaast doet ze modellenwerk en hoopt ze wat acteerklussen te krijgen. “Werk is voor mij heel belangrijk. Ik vind het ook leuk om bezig te zijn met mijn carrière. Ik hou er echt van om hard te werken. Niet alleen voor het geld, ook voor het plezier. Plezier staat voorop. Ik vind het wel belangrijk om genoeg vrijheid te ervaren in mijn werk. Ik wil zelf bepalen wanneer ik werk, wat ik doe en wanneer ik daarmee bezig ben.”

Houdt van: Creatief bezig zijn, cultuur snuiven, reizen en tijd doorbrengen met goede vriendinnen.

Waar droom je van?

“Ik probeer in het nu te leven en zie wel wat er op me afkomt, maar op een bepaalde manier ben ik ook bezig met de toekomst. Wat wil ik nu eigenlijk? Wie wil ik zijn? Wat wil ik nog doen? Ik hoop dat ik later een gezinnetje heb en een fijn huis in Rotterdam. En dat mijn werk nog steeds mijn passie is, en dat ik daar ook dan voldoende mee verdien. Ik wil altijd mijn eigen ding blijven doen en nieuwe dingen doen en leren. Ik droom ervan om veel van de wereld te zien en om meer te doen met acteren.”

Hoe ziet jouw gedroomde pensioen eruit?

“In loondienst heb ik wel wat pensioen opgebouwd, maar dat mag geen naam hebben. Eerlijk gezegd heb ik me er tot nu toe niet druk om gemaakt. Maar als freelancer moet ik het wel zelf regelen. Mijn moeder hamert er altijd op dat ik het moet uitzoeken. Ik ken niemand van mijn leeftijd die al met zijn pensioen bezig is. Het is nog zo ver weg. Maar ja, hoe eerder je begint met opbouwen hoe beter, dus ik moet toch eens naar de mogelijkheden kijken.”

Wat staat jouw dromen in de weg, waarover maak je je zorgen?

“Ik maak me zorgen over waar het heen gaat met het milieu, maar ook over ongelijkheid in de wereld. Er is veel polarisatie. Ik vind het zorgwekkend hoe verschillend mensen naar dingen kijken. Ik denk dat ieder mens wel vooroordelen heeft, maar ik probeer me er bewust van te zijn hoe ik denk en handel. Als er politiek incorrecte dingen worden gezegd in mijn omgeving, probeer ik daar wel iets van te zeggen.”

Wat maakt je boos?

“We zeggen vaak dat we al zo ver zijn, dat er al zoveel veranderd is, dat Nederland een vrij land is waar heel veel mag. Maar als je kijkt naar wat er daadwerkelijk gebeurt, dan valt dat vies tegen. Het is 2021 en vrouwen krijgen nog steeds minder betaald dan mannen. Mensen met een seksuele voorkeur die buiten de ‘norm’ valt, worden nog altijd uitgescholden op straat. Mensen met een niet-Nederlandse achtergrond krijgen minder kansen in het leven. Daar kan ik me echt boos om maken. Soms snap ik niet hoe het nog steeds kan, in deze tijd.”

Heb je daar zelf weleens mee te maken gehad?

“Nee, ik ben voor zover ik weet nooit gediscrimineerd vanwege mijn achternaam. Misschien omdat ik er niet heel buitenlands uitzie. Ik ben half Arabisch; mijn moeder is Nederlands, mijn vader komt uit Syrië. Ik heb weleens meegemaakt dat ik vanwege mijn achtergrond expres in een soort subsidieaanvraag voor diversiteit werd gezet. Dat vond ik gek om te horen, al kon ik er ook wel om lachen. Schijndiversiteit is ook een probleem: bedrijven die naar de buitenwereld doen alsof ze diversiteit hoog in het vaandel hebben staan, maar waar achter de schermen iedereen wit is. Daar valt ook nog veel winst te behalen, denk ik.”

Wat doe je zelf voor een betere wereld?

“Ik probeer milieubewust te zijn. Ik vind het belangrijk om daarover ingelezen te zijn, steeds meer te weten te komen en bewustere keuzes te maken. Ik eet sinds twee jaar geen vlees meer en zo min mogelijk vis en zuivel. Qua kleding ben ik ook bewuster bezig. Oude kleding geef ik weg aan mensen die ik ken of verkoop ik het online, zodat iemand anders er nog plezier van kan hebben. Zelf probeer ik meer tweedehands te kopen, want je hoort dat bepaalde grote kledingwinkels die kleding niet bepaald duurzaam produceren. Ik heb weleens gehoord dat teruggestuurde kleding vaak verbrand moet worden omdat dat goedkoper zou zijn dan recyclen. Dat heeft ook te maken met ons koopgedrag, dus daar moeten we onze ogen niet voor sluiten.

Wat vliegen betreft ben ik eerlijk gezegd wat minder milieubewust. Ik heb weleens gekeken of ik met de trein naar Spanje kon in plaats van met het vliegtuig, maar een treinticket was meer dan twee keer zo duur. En dan ben je ook nog veel langer onderweg. Sorry, maar dan kies ik toch voor die vliegreis.”