“Ik hou van de intellectuele uitdaging van mijn werk”

Gepubliceerd op: 26 januari 2024

Wie zíjn die mensen die er bewust voor kiezen in de pensioensector te gaan werken? Wat doen ze daar de hele dag voor jouw pensioen? En wat vinden ze leuk aan hun werk? We nemen je mee achter de schermen. Loek Dalmeijer is Group Sustainability Officer. “We kunnen nog duidelijker laten zien wat onze maatschappelijke impact is.”

 

Hoe en wanneer ben je bij APG terechtgekomen?

“Ik kwam drie jaar geleden, midden in de coronapandemie, bij APG werken. Daarvoor werkte ik bij de gemeente Amsterdam en bij energieleverancier Eneco. En dáárvoor vijf jaar bij verzekeraar Achmea. Duurzaamheid is hierin de rode draad. Heel interessant bijvoorbeeld om vanuit de ogen van een verzekeraar de overstap naar elektrisch rijden mee te maken. Ik vond echter dat het allemaal niet snel genoeg ging – en dat het te weinig aandacht kreeg. Net voordat ik vertrok, raasde er een enorme hagelbui over het land, die de jaarwinst van Achmea in één dag kapotsloeg. Toen kwam plots het besef dat de duurzaamheidsagenda breder is dan alleen je maatschappelijke verantwoordelijkheid tonen: het beïnvloedt ook de kern van ondernemingen. Maar ik had al bedacht dat het in de financiële sector te langzaam ging op dit gebied en besloot er nooit meer te gaan werken.”

 

Zei hij, met inmiddels drie jaar bij APG op de teller…

“Toen de mogelijkheid bij APG zich voordeed, keek ik kritisch naar de organisatie en las me in. Met de grootte van de organisatie, de hoeveelheid deelnemers die onze fondsen bedienen en de bedragen die we voor hen investeren, kun je wel echt impact maken. Daarnaast was de wereld ook veranderd: er is meer wet- en regelgeving en het wordt steeds tastbaarder hoe we als systeemspeler in de financiële sector onze verantwoordelijkheid moeten en kunnen nemen. Toen ben ik de uitdaging aangegaan en aan de slag gegaan als Group Sustainability Officer.”

 

Wat doe je eigenlijk als Group Sustainability Officer?

“Nog voordat de huidige strategie van APG een aantal jaar geleden werd gelanceerd, stelde de organisatie zichzelf steeds nadrukkelijker de vraag: zouden we eigenlijk in APG investeren als dat kon? Het antwoord was toen ‘nee’. Er waren circa dertig harde punten waarin we niet transparant, inclusief of duurzaam genoeg waren. Daarom kreeg duurzaamheid een prominente plek in de strategie van onze organisatie. Toen ik binnenkwam, waren veel van die punten al opgepakt. Maar om de organisatie helemaal te verduurzamen, heb je iemand nodig die dat orkestreert. En dat doe ik dus. In de praktijk betekent dit dat je bedrijfsonderdelen aanspoort om te kijken hoe ze concreet kunnen bijdragen aan die verduurzaming - en transparant zijn daarover. Van inkoop en facility services tot verslaggeving en vermogensbeheer. Soms gaat dat heel eenvoudig en ben ik meer een coach, maar bij andere afdelingen ga ik verder; dan moet ik ze echt uitdagen om aantoonbaar te maken wat hun impact precies is.”

 

Moet je ook een idealist zijn in jouw functie?

“Ja, ik denk dat het helpt als je de noodzaak voelt. Bij mij begon dat al tijdens mijn studie. Wij waren een van de eerste lichtingen bedrijfskundestudenten – sinds lange tijd – die zich afvroegen: gaat het nou alleen maar om kortetermijnwinst maken? Ik wilde juist weten hoe je als bedrijf je relevantie op langere termijn houdt en hoe je waarde creëert voor alle stakeholders – niet alleen de aandeelhouders. Toen Al Gore in 2006 met zijn ‘An Inconvenient Truth’ (een invloedrijke documentaire over de opwarming van de aarde, red.) verscheen, doorleefde ik dat wel echt. Ik heb die film aan veel mensen laten zien. Zeker als je net van de universiteit komt, ben je nog een beetje naïef. Dan denk je: ik ga nu de wereld veranderen. Dat prediken heb ik wel een paar jaar gehad. En dat waren de mensen in mijn omgeving op een gegeven moment ook echt wel zat.”

 

Waarin zit voor jou de aantrekkingskracht van je functie?

“Het gaat mij om de intellectuele uitdaging. Je kunt bij alle dilemma’s op het gebied van duurzaamheid wel achteroverleunen en denken: ze moeten het oplossen. Maar ik denk dan: wij zijn die ‘ze’. Wij zijn de mensen die het moeten en kunnen oplossen. En dat kan vanuit verschillende rollen. Ik vind het mooi om daaraan bij te dragen. Juist door mensen en afdelingen met elkaar te verbinden en het gesprek over duurzaamheid op gang te krijgen.”

 

Hoe reageren mensen als je zegt dat je in de pensioensector werkt?

“De gesprekken over mijn werk simplificeren zich vaak tot bijvoorbeeld de keuze van onze klant ABP om wel of niet uit fossiel te stappen. Bij het uitwisselen van standpunten kun je altijd goed een biertje of wijntje drinken. Ik vind het mooi dat het dan gelijk over de inhoud van maatschappelijke transities gaat. En over het verschil dat we kunnen maken. Ik ben dan ook echt wel trots dat ik bij APG werk. Anders zou ik er simpelweg niet werken.”

 

Waar zit hem die trots in?

“Als het gaat om ons duurzaamheidsbeleid: daar hebben we echt in korte tijd veel stappen gezet. We doen mee met de big league, om het maar zo te zeggen. We kunnen inmiddels met recht zeggen dat we zelf doen wat we van onze investeringen ook verwachten: we practice what we preach. En natuurlijk zijn we er nog niet, maar we hebben al mooie dingen laten zien. Verder is APG gewoon een goede werkgever. Ik heb jonge kinderen en alles daaromheen regelen kan best pittig zijn. Dan is de ruimte die er is in onze werk-privébalans heel erg fijn. Ik ben er trots op bij een werkgever te werken die zijn werknemers hierin serieus neemt en faciliteert.”

 

Nog verbeterpuntjes?

“Die vrijheid om deels thuis te werken heeft ook een keerzijde: ik mis af en toe het enthousiasme van samenwerken op kantoor. En elkaar – én andere – afdelingen in ons werk fysiek opzoeken. Daar kunnen we nog wel aan werken.”