Wat zijn de gevolgen van de transitie naar het vernieuwde pensioenstelsel? Wat komt er allemaal kijken bij het invaren en waarom is het zo complex? Hebben deelnemers genoeg inspraak gehad bij het vormgeven van het vernieuwde stelsel? Op onder andere deze vragen ging APG-bestuursvoorzitter Annette Mosman in tijdens haar deelname aan BNR's Big Five. In deze radio-uitzending worden in de week van 1 april vijf kopstukken uit de sector geïnterviewd over de toekomst van pensioen.
In de uitzending zet Mosman ook uiteen wat er in het vernieuwde stelsel verandert in de verhouding tussen fonds en uitvoeringsorganisatie. Bovendien gaat ze in op de politieke druk die nog wordt uitgeoefend om aan het stelsel te tornen.
Veiligheidsgordel
In het vernieuwde stelsel mogen pensioenfondsen lagere buffers aanhouden, waardoor iets meer beleggingsrisico genomen kan worden. Dit leidt tot een hoger verwacht pensioenresultaat. Over dat risico zegt Mosman: “De grootste veiligheidsgordel is dat we het met z’n allen doen. Door collectief te beleggen, wordt dat risico gedeeld tussen de verschillende beleggingscategorieën, maar ook tussen deelnemers. Dat zijn de belangrijkste waarborgen, waardoor een collectief meer risico’s kan nemen dan een individu. We hebben gewoon een heel goed stelsel in Nederland. De kern hiervan, collectiviteit en solidariteit, heeft zóveel waarde.”
Waar ook waarde in zit, is de langetermijnhorizon die een pensioenfonds kan hanteren in zijn beleggingsbeleid. Mosman: “Onze verantwoordelijkheid, en die van de fondsen, is dat we er zijn voor de huidige, maar ook voor de toekomstige generaties. Daardoor kunnen we beleggen voor de lange termijn, door cycli heen. Daarvoor hebben we uitstekende mensen in dienst, waardoor ik als individuele deelnemer toegang heb tot de beste beleggingskennis – toegang die ik niet heb via een beleggingsrekening bij een bank.”
De hele uitzending van BNR’s Big Five beluister je hier.