De kloof tussen de kapitaalmarkten van de VS en die van Europa groeit. Is het daarom tijd voor één Europese aandelenmarkt? Thijs Knaap, hoofdeconoom bij APG, ging gisteren bij het beleggerspanel op BNR Nieuwsradio in op deze kwestie. Ook vertelde hij wat de op 10 mei overleden beurslegende Jim Simons zo bijzonder maakte.
De Europese kapitaalmarkt raakt steeds verder achterop bij de Amerikaanse beurzen. “Amerikaanse bedrijven spelen daar een rol in: zij hebben het buitengewoon goed gedaan. Er is daarentegen geen Europese Apple of Google”, vertelt Knaap. “Dat die bedrijven het zo goed doen, heeft ook te maken met de groei van de Amerikaanse economie. Je zou als belegger wel gek zijn geweest als je de afgelopen jaren niet in Amerika had geïnvesteerd, want daar zijn de hoogste rendementen behaald. Het is allemaal te begrijpen, en het heeft ook echt gevolgen. Als je naar de MSCI World Index kijkt, de aandelenindex die veel beleggers volgen, dan is het belang van Amerikaanse bedrijven daarin in de afgelopen jaren van de helft gestegen naar 70 procent. Als je als belegger deze index volgt, gaat dus automatisch een heel groot gedeelte van je geld naar Amerika.”
Vormt verdere consolidatie van Europese beurzen de panacee voor de groeiende kloof met de Amerikanen? Knaap trekt de vergelijking met de supermarkt. “Als je je boodschappen moet doen bij de slager en groenteboer dan moet je de hele winkelstraat door, terwijl de supermarkt alles op één plek heeft. Als je als institutionele belegger wilt handelen op een beurs, heb je te maken met verschillende formulieren, kosten en regels. Er valt qua schaalvoordeel dus nog wel wat te winnen voor de Europese beurzen.”
Jim Simons
Verder kwam het overlijden van beurslegende Jim Simons ter sprake. Voordat Simons, opgeleid als wiskundige, in 1982 zijn hedgefonds Renaissance Technologies oprichtte, werkte hij bij de Amerikaanse geheime dienst, vertelt Knaap. Als tegenstander van de oorlog in Vietnam zocht hij elders emplooi, en kwam terecht in de financiële wereld. En hoe. Medallion Fund, een van de fondsen van Renaissance Technologies, had op Wall Street het beste trackrecord in 30 jaar. “Tussen 1988 en 2018 haalden ze jaarlijks een rendement van 66 procent vóór kosten en 39 procent na kosten. Dat is bijna buitenaards.” Simons wist zulke recordrendementen te behalen dankzij wiskunde, vervolgt Knaap. “Simons en consorten waren wetenschappers, en wisten niet zoveel van de bedrijven waarin ze belegden. Een bekende quote van hem is dat zijn computer hem soms aanraadde om aandelen Chrysler te verkopen of juist te kopen. Dat deed de computer ook nadat het autobedrijf al lang van de beurs was verdwenen. De computer maakte slechts gebruik van patroonherkenning, maar dat is de kunst: die data gaven inzichten, waarmee een fantastisch rendement kon worden behaald.”
Een nuancering is hier wel op z’n plaats, aldus Knaap. “In 1988 kon je nog met een pc de hele markt verslaan, omdat verder niemand op die manier naar de beurs keek. Nu is dat wel anders.” Daarnaast is zo’n rendement alleen mogelijk als je het fonds betrekkelijk klein houdt. Warren Buffet zal met zijn beleggingsvehikel Berkshire Hathaway de rendementen van Simons dan ook niet evenaren, stelt Knaap. Een andere reden dat het hedgefonds van Simons zulke hoge rendementen wist te behalen, was dat ze ‘cross asset’ handelden. “De meeste hedgefondsen richten zich alleen op aandelen of grondstoffen, maar bij Medallion Fund werd ook tussen bijvoorbeeld aandelen en obligaties gehandeld. Dat is riskanter en moeilijker, maar biedt wel kans op een hoger rendement”, aldus Knaap.
Luister de uitzending hier terug, waarin Knaap en medepanellid Simon van Veen van Sustainable Dividends Value Fund ook ingingen op onder meer de chipmarkt en de positie van het bestuur van oliebedrijf Exxon.