‘Ik ben goed in geld verdienen, dus ik maak me geen zorgen’

Hoe ga je om met werk en geld voor nu en later? Leef je bij de dag of plan je doelbewust je financiële toekomst? En regel je ‘later’ zelf, of ben je aangesloten bij een pensioenfonds? Deze keer: Ilse (40), die haar goedbetaalde baan opzegde om uit te zoeken wat haar echt gelukkig maakt.

Ilse Ligthart (40)

Beroep: was lead business developer, is nu ‘in between jobs’

Werkt wekelijks: momenteel even niet

Inkomen: voorheen 4700 euro netto (36 uur), nu niets

Spaargeld: 50.000 euro, plus 60.000 euro belegd, samen met haar man

Pensioen geregeld? Heeft vijftien jaar pensioen opgebouwd in loondienst, maar bouwt nu niets meer op

Wat doe je voor werk?

“Momenteel ben ik aan het uitzoeken hoe ik mijn betaalde tijd beter kan besteden. Ik ben eigenlijk met een soort sabbatical bezig. Tot april van dit jaar werkte ik bij Bol.com, waar ik in het managementteam zat van een afdeling die verantwoordelijk was voor het ontwikkelen van nieuwe proposities en verdienmodellen. Ik verdiende daar anderhalve ton per jaar, inclusief bonus, maar toch begon er na een jaar of vijf iets te knagen. Ik begon wat te missen in mijn werk. We deden mooie dingen om het bedrijf te laten groeien en aandeelhouders en consumenten blij te maken, maar het ging toch vooral over zo veel mogelijk nieuwe spullen verkopen. Terwijl ik persoonlijk niet meer zo geloof dat al die spullen gelukkig maken. Ik wil op een andere, duurzame manier bijdragen aan een betere wereld. Daarom heb ik mijn baan opgezegd.”

Een grote stap, daarbij ben je vast niet over één nacht ijs gegaan.

“Nee, ik heb er lang over nagedacht en er ook uitgebreid met mijn man over gesproken. Ik was namelijk kostwinner thuis – mijn man werkt niet – waardoor het hele gezinsinkomen wegviel. Bij mij leefde het idee dat ik eerst een andere baan moest hebben voordat ik kon stoppen bij Bol.com, maar mijn man overtuigde me ervan dat we een goede buffer hadden voor noodgevallen. ‘Misschien is het echte noodgeval wel dat jij niet meer happy bent met het werk dat je doet’, zei hij. Dat gaf de doorslag om de sprong te wagen.”

Hoe groot was die buffer?

“Ongeveer 60.000 euro.”

Heb je spijt gehad van je keuze?

“Nee, geen moment. Ik ben ook ontzettend blij dat ik er niet te lang mee heb gewacht. Die financiële zekerheid geeft veel rust. We teren wel in op ons spaargeld, maar ik maak me totaal geen zorgen. In het begin dacht ik nog erg in belemmeringen in plaats van mogelijkheden. Nu geniet ik van de vrijheid die ik mag ervaren. We zijn bijvoorbeeld extra lang op vakantie gegaan, want zonder werkverplichtingen kon dat gewoon.”

Wat heb je verder gedaan sinds je je baan opzegde?

“Ik heb lekker veel tijd besteed aan persoonlijke ontwikkeling door middel van coaching en cursussen. Ik heb me ook gelijk ingeschreven bij de Kamer van Koophandel als zzp’er, in eerste instantie op het gebied van advies en consultancy. Ik heb een achtergrond in de consultancy, dus daar zou ik morgen mee kunnen beginnen als ik dat zou willen. Verder heb ik het een en ander uitgeprobeerd, zoals ondernemers binnen 1,5 uur met een concreet probleem helpen. Daar leer je van; in dit geval dat 1,5 uur wat te kort is en dat dit niet per se mijn stijl is. Ik ben nog een beetje zoekende.”

Wat zou je willen doen, in een ideale wereld?

“Mijn droom is een onderneming te hebben die bijdraagt aan een duurzamer, gelukkiger wereld en waarmee ik goed geld verdien. Concreter heb ik het nog niet. Mijn focus ligt de komende periode op ondernemen. Dat is ook nieuw voor mij. Om binnen een half jaar een wereldprobleem opgelost te hebben is misschien wat ambitieus. Het is realistischer om eerst eens te kijken wat er op mijn pad komt.”

Hoeveel is er nog over van de buffer?

“Nog zo’n 50.000 euro. Het scheelt dat ik nog een bonus kreeg nadat ik uit dienst was gegaan, en dat we nog hypotheekrente terugkregen. Een van de dingen waar ik achter ben gekomen, is dat ik best goed ben in geld verdienen. Ik vind altijd wel manieren om snel aan werk te kunnen komen, dus ik zou me daar nooit zorgen over hoeven maken. Zo werkte ik eerder als consultant, ging ik een jaar op reis en werd ik nog voordat ik terug was in Nederland gebeld voor een nieuwe baan. En toen ik daar wilde stoppen had ik binnen no time weer gesprekken. Dus er is geen enkele reden om me nu druk te maken.”

Wat zijn je vaste lasten?

“De hypotheek is 1370 euro per maand, verder zijn we zo’n 600 euro per maand kwijt aan belastingen, energie, verzekeringen, internet en dergelijke. Een van onze kinderen gaat 1,5 dag per week naar een gastouder, dat kost 350 euro per maand. We werken weliswaar niet, maar ik wil deze tijd echt voor mezelf gebruiken.”

Waar geven jullie nog meer geld aan uit?

“Vooral aan boodschappen, zo’n 650 euro per maand. Het beetje vlees dat we eten halen we bij een biologische boerderij hier in de buurt en dat is gewoon wat duurder. Onze groenten halen we via een oogstabonnement bij een pluktuin hier in de buurt, Stadstuinderij BuitenLeeft. We kiezen sowieso voor relatief dure producten. Verder beknibbelen we niet op weekendjes weg en vakanties, zeker niet nu we de tijd hebben.”

Leven jullie zuiniger dan voorheen?

“Nee, zeker niet. Integendeel: ik probeer juist iets meer uit te geven. Voorheen gaf ik mijn geld altijd heel bewust uit: het moest wel een goede deal zijn. Maar daarmee kies je er vaak voor om je geld niet uit te geven, terwijl het meer waard kan zijn als je het wel doet. Wat het je oplevert, hoeft niet altijd per se in geld uit te drukken te zijn. Iets kan ook een investering zijn in je persoonlijke ontwikkeling. Zo heb ik een paar cursussen gevolgd die me een paar duizend euro hebben gekost, maar die zie ik nu als een investering in mezelf. Los daarvan vind ik het léúk om te doen, en dat is ook wat waard.

Voordat ik stopte met mijn baan hadden we bepaalde uitgaven overigens al wel fors teruggeschroefd. We werken met strakke budgetten. Aan het eind van de maand maken we geld over vanaf de spaarrekening naar twee rekeningen: de vastelastenrekening en de boodschappenrekening. Daar moeten we het dan in principe mee doen. Als het op is, is het op. Tenzij we een grotere uitgave hebben, zoals een vakantie of iets aan het huis. Daar gebruiken we wel ons spaargeld voor.”

Heb je voor jezelf een termijn gesteld voor wanneer je weer een inkomen ‘moet’ hebben?

“In eerste instantie dacht ik aan zes maanden. Nu heb ik vertrouwen in mezelf dat het echt wel gaat komen, het is ook oké als het iets langer duurt. Als het echt nijpend wordt, kan ik altijd nog opdrachten aannemen als freelance consultant. Als ik daar actief naar op zoek ga binnen mijn netwerk, heb ik die zo.”

Ben je ook bezig met je oude dag?

“Als ik kijk naar mijn financiële situatie is pensioen eerlijk gezegd echt een beetje onderbelicht. Ik heb wel zo’n vijftien jaar in loondienst gewerkt en heb daar altijd pensioen opgebouwd. Maar als ik uit loondienst blijf moet ik iets anders gaan regelen. Ik denk dat ik dan zelf een deel wil beleggen en een deel via een pensioenfonds wil laten beleggen.”

Wat krijg je straks per maand, zoals het er nu voor staat?

“Ik heb dat weleens opgezocht, maar ik zou het je niet kunnen vertellen. Ik denk niet dat het erg veel is. Aan de ene kant weet ik dat tijd een belangrijke factor is in pensioenopbouw, maar aan de andere kant voelt het als iets waar ik me voorlopig nog geen zorgen over hoef te maken. Ik ben ervan overtuigd dat ik tegen die tijd financieel alweer veel verder ben dan nu. Wellicht heb ik dan veel meer inkomsten en heb ik niet eens een aanvullend pensioen nodig.”

Hoeveel zou je later per maand willen krijgen?

“Zo min mogelijk. Want dat betekent dat ik het allemaal zelf heb geregeld op een fijne, duurzame manier. Ik wil niet per se sober leven in een hutje op de hei met één kip en elke dag sla op het menu, maar het zou wel heel mooi zijn als je daar tevreden mee kunt zijn. Met een afbetaald huis en een mooie moestuin kom je al een heel eind.”

Hoe zie je je leven tegen die tijd voor je?

“Ik zou graag meer in de natuur willen zijn, veel meer leven met de seizoenen mee. Verder denk ik dat ik nog een deel van mijn tijd blijf werken, want ik heb werk altijd gezien als iets heel leuks, niet als een noodzakelijk kwaad. Misschien zou ik dan alles wat ik verdien kunnen gebruiken om andere mensen te helpen. Ik ben ervan overtuigd dat je niet meer spullen en ervaringen nodig hebt om gelukkig te zijn – je moet het uit jezelf halen. Daarvan zou ik mensen bewuster willen maken.”