“Werken in de pensioensector is het tegendeel van saai”

Gepubliceerd op: 12 augustus 2025

 

Wie zijn de mensen die er bewust voor kiezen om in de pensioensector te werken? Wat doen ze elke dag om jouw pensioen te regelen? En wat vinden ze eigenlijk zo leuk aan hun werk? In de serie ‘De mens achter je pensioen’ nemen we je mee achter de schermen. Deze keer: Azzedine el Hasnaoui (42), Product Owner bij APG.

 

De term Product Owner kom je bij APG vaak tegen. Wat doe je dan precies?

“Ik ben verantwoordelijk voor de implementatie van verschillende klantreizen in het systeem dat we gebruiken voor het vernieuwde pensioenstelsel. Dat doen we voor de deelnemers van onze twee pensioenfondsklanten die al zijn overgegaan naar het vernieuwde stelsel. Een klantreis is het proces dat iemand, in dit geval een deelnemer, doormaakt tijdens een levensgebeurtenis. De eerste klantreis heet bijvoorbeeld ‘Warm welkom’. Daar zitten allerlei processen achter, zoals het versturen van de eerste brief naar een nieuwe deelnemer namens het pensioenfonds. Het doel van zo’n klantreis is dat de deelnemer en zijn of haar werkgever de juiste gegevens bij ons kunnen aanleveren voor de pensioenopbouw, en we hem of haar zo persoonlijk kunnen benaderen. Ook ga ik over Klantzicht, het systeem waarin medewerkers van ons Klant Contact Center alle relevante gegevens kunnen zien om zo een vraag van een deelnemer snel te kunnen beantwoorden. Verder ben ik verantwoordelijk voor het automatiseren van handelingen in de klantreis, zoals het toekennen van pensioen.”


Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag eruit?
“Mijn dag begint met de stand-ups met mijn teams. Daarin geven zij aan hoe het staat met onze vorderingen, wat ze gaan oppakken en of ik moet ingrijpen om te zorgen dat iets prioriteit krijgt. Voor dit overleg kijk ik of alles goed werkt of dat bijvoorbeeld een proces is vastgelopen. Dan zorg ik dat een van mijn teams dat oppakt. Ook zit ik dagelijks samen met een kernteam van meerdere Product Owners. Daarin houden we elkaar op de hoogte van waar we mee bezig zijn en wat we op termijn willen oppakken binnen de verschillende klantreizen. Enerzijds ga ik in mijn werk dus in op details, bijvoorbeeld als er iets misgaat in de klantreis van één deelnemer, maar anderzijds kijk ik op strategisch niveau: wat gaan we de komende periode oppakken, en kunnen we waarmaken wat we hebben beloofd? En zo niet, wat is de impact daarvan?”


Hoe wordt iemand Product Owner?

“Ik ben in 2007 bij APG begonnen als pensioen-, materie- en systeemspecialist. In die functie kende ik onder meer pensioenen toe en beantwoordde ik de wat complexere vragen van deelnemers. Van daaruit ben ik doorgegroeid naar tester van systemen en applicaties. Later werd ik business- en informatiespecialist. Toen we agile gingen werken, kreeg ik de kans Product Owner te worden.”

Wat bevalt je aan APG?
“Eigenlijk alles. Het fijnste van APG is dat er kansen zijn en dat je de mogelijkheid krijgt om die te pakken. Er is echt ruimte en aandacht voor je professionele ontwikkeling. Ook de uitdagingen trekken me aan. Elk jaar is er wel weer iets spannends aan de hand. Werken in de pensioensector is het tegendeel van saai, ook al denken veel mensen het tegenovergestelde. Het staat nooit stil. Het is mooi als een deelnemer er vertrouwen in heeft dat zijn pensioen automatisch wordt opgebouwd en later uitgekeerd, maar achter de schermen moet daar natuurlijk veel voor gebeuren. Alles wat wij doen is erop gericht om het voor de deelnemer zo makkelijk mogelijk te maken.”

 

Je werkt 18 jaar bij APG. Dat betekent dat je ook wel eens iets bent tegengekomen wat minder is aan APG.
“Wat ik lastig vind, is dat iedereen er wat van moet vinden. We hebben echt moeite om knopen door te hakken. Het is een poldermodel in het klein: we willen altijd polderen.”

 

Waar haal je na je werkdag de meeste voldoening uit?
“Mijn gezin. Ik vind het dan ook fijn dat ik van APG de ruimte krijg om zo nu en dan mijn twee kinderen uit school te halen. Daarnaast is voetbal een passie. Ik voetbal niet meer zelf, maar kijk het wel graag met mijn zoontje. Vroeger zat ik ook in het bestuur van een stichting voor weeskinderen in Marokko. We hebben daar een weeshuis opgericht en heel mooie dingen kunnen doen. Het was soms ook confronterend. Ik ben zelf van Marokkaanse komaf. Mijn vader heeft ooit de keuze gemaakt om naar Nederland te komen voor een beter leven, maar ook ik had een weeskind kunnen zijn. Daarom vind ik het belangrijk om wat terug te doen en kinderen die het minder makkelijk hebben steun te bieden. Ik deed dat vrijwilligerswerk erg graag, maar omdat de meeste andere vrijwilligers in de Randstad woonden, kostte het op den duur te veel tijd om daar vanuit mijn woonplaats in Duitsland steeds naartoe te rijden. Maar het gaat me nog steeds aan het hart. Ik ga zo vaak als ik kan naar het land. Wie weet dat het straks, als de transitie naar het vernieuwde pensioenstelsel is voltooid, wat rustiger wordt met werk en ik me weer aan vrijwilligerswerk kan wijden.”

 

Waar zie je jezelf over vijf jaar?

“Daar ben ik niet mee bezig. Ik heb het in mijn huidige functie enorm naar mijn zin en zie daarin nog genoeg uitdagingen. Ik wil gewoon nu genieten, en wat de toekomst biedt zien we dan wel.”