“Ik weet niet wat me bezielde toen ik afzag van het pensioen van mijn ex-man”

Hoe ga je om met werk en geld voor nu en later? Leef je bij de dag of plan je doelbewust je financiële toekomst? En regel je ‘later’ zelf, of ben je aangesloten bij een pensioenfonds?

Nathalie van Dinther ging minder werken toen ze moeder werd en heeft daardoor niet het pensioen opgebouwd dat ze zou willen.

Nathalie van Dinther (59)

Beroep: managementondersteuner en fitnesscoach

Werkt wekelijks: 28 uur

Inkomen: 1.800 euro netto

Spaargeld: Ruim voldoende

Pensioen geregeld? Ja, maar niet naar volle tevredenheid

Wat doe je precies voor werk?

“Ik ben managementondersteuner bij een organisatieadviesbureau. Daarnaast heb ik een eigen bedrijf als fitnesscoach, maar dat staat momenteel even stil doordat ik ben verhuisd naar een andere provincie. Ik woonde in Den Haag en ben bij mijn dochter en kleinkinderen in de buurt gaan wonen, in Zeeland. Nu moet ik een nieuwe klantenkring opbouwen en helemaal opnieuw beginnen. Ik weet niet of dat gaat lukken. Ter compensatie ben ik wel meer uren gaan werken in loondienst. De ene week werk ik vier dagen, de andere week drie. Gemiddeld kom ik uit op 28 uur. Ik werk tegenwoordig bijna volledig vanuit huis, dus het maakt gelukkig niet uit dat ik nu verder van kantoor woon. Dat is dan weer een van de positieve dingen die we te danken hebben aan corona.”

Hoeveel verdien je?

“1.800 euro netto. Als fitnesscoach momenteel dus even niets.”

Ben je daar blij mee?

“Ik red het allemaal net. Het is in principe genoeg, zeker nu mijn lasten lager zijn. Ik betaal minder hypotheek en ik hoef niet meer bij te dragen aan een VvE, dus ik kom rond. Al houdt het ook niet over; ik kan niet even drie weken op vakantie gaan als ik daar zin in heb.”

Heb je geen buffer?

“Ik heb wel een spaarpot van de overwaarde van het vorige huis. Dat was 350.000 euro in totaal, wat ik moest delen met mijn ex-man. Ik had mijn huidige huis kunnen kopen zonder hypotheek, maar dan zou ik geen buffer meer hebben en dat vind ik geen fijn idee. Stel dat er iets aan het huis moet gebeuren, dan wil ik dat wel kunnen betalen. Ik heb een deel van mijn nieuwe huis met de overwaarde betaald en daarnaast een klein hypotheekje genomen. Ik heb dus nog best wat geld achter de hand, maar daar moet ik ontzettend zuinig op zijn. Ook omdat ik maar een klein pensioentje heb. Met AOW erbij kom ik straks uit op 1.500 euro in de maand. Dat is niet veel. Ik kan er denk ik net van rondkomen.”

Wat zijn je vaste lasten?

“Hypotheek, woon- en autoverzekeringen, wegenbelasting, gemeentelijke belastingen en energie kosten me samen 495 euro. Voor tv, internet en mobiel betaal ik 58,50. Mijn ziektekostenverzekering bedraagt 140 euro per maand, en dan heb ik nog abonnementen op de sportschool, yoga, streamingdiensten en de krant à 100 euro per maand in totaal. Daarnaast geef ik elke maand 53 euro uit aan wat ik ‘diversen’ noem. Daaronder vallen een loterij, een goed doel, de uitvaartverzekering en koffiecups die ik bestel. Al met al zit ik qua vaste lasten dus onder de 1.000 euro, maar mijn energiecontract is net afgelopen dus het wordt nog een verrassing wat ik straks aan energie ga betalen.”

Waar geef je nog meer veel geld aan uit?

“Ik geef niet zoveel geld uit. In Den Haag had je een lekker koffietentje om de hoek waar ik weleens ging zitten met een taartje, of ik dronk weleens een wijntje op het strand met een stukje kaas erbij. Daar kan ik enorm van genieten. Maar in het dorp waar ik nu woon, is helemaal niets. Geen winkel, geen kroeg… Het scheelt wel geld. Ook aan kleding geef ik weinig uit. Als ik echt zou kopen wat ik mooi vind, zou het dure merkkleding zijn, maar dat kan ik niet betalen.”

Waar bespaar je op?

“Ik ga veel naar de kringloop voor mijn kleding en inrichting. Ik vind spullen niet zo belangrijk, dus van mij hoeven ze niet gloednieuw te zijn. Tweedehands is bovendien wel zo duurzaam. Ik heb ook overwogen mijn auto weg te doen, maar waar ik nu woon kan ik echt niet zonder. Ik ben best met het milieu bezig. Ik eet geen vlees en zou niet snel het vliegtuig pakken. Ik ben sowieso al heel lang niet op vakantie geweest. Ik vind dat snel te duur. Toen ik nog vlak aan zee woonde, vond ik het ook niet zo nodig om op vakantie te gaan. Ik zwem al jaren, het hele jaar rond. Nu doe ik dat bij de Oosterschelde.

Ik moet zeggen dat ik er nu toch wel naar snak om weer eens te gaan, maar ik kan het mezelf eigenlijk niet veroorloven. Dat is geen ramp. Vakantie is voor mij ook zonder wekker wakker worden en tot ver in de ochtend in je pyjama met een kop koffie de krant lezen.”

Ben je bezig met je oude dag?

“Ik zal wel moeten, want over zevenenhalf jaar is het al zover. Het ding is dat ik parttime ben gaan werken toen mijn dochter geboren werd, 27 jaar geleden. Mijn toenmalige man kon zogenaamd echt niet minder werken, dus de zorg kwam bijna volledig op mij aan. Toen onze dochter zelfstandiger werd kon ik natuurlijk wel wat meer gaan werken, maar ze heeft altijd bijzonder veel aandacht en begeleiding nodig gehad omdat ze in het autismespectrum zit. Ik heb die zorg met liefde op me genomen hoor, maar het heeft wel als gevolg gehad dat ik weinig pensioen heb opgebouwd. Daar heb ik vroeger nooit bij stilgestaan. En het stomme is: toen ik van mijn man ging scheiden, hebben we afgesproken dat we bij leven geen aanspraak zullen maken op elkaars pensioen. Ik weet niet wat me destijds heeft bezield, ik heb daar nu in ieder geval spijt van. Hij kon zoveel werken en opbouwen doordat ík thuisbleef.”

Maak je je zorgen over je pensioen?

“Nee, dat niet. Ik kan heel sober leven. Als ik eens in de vijf jaar op vakantie kan, ben ik ook blij. Ik ben niet zo veeleisend. Voor mijn gevoel kan ik straks rondkomen, er valt altijd wel een mouw aan te passen. Maar het is wel belangrijk om zuinig te zijn op de spaarpot die ik heb.”

Hoe zie je je gepensioneerde leven straks voor je?

“Dat weet ik eerlijk gezegd nog niet. Ik woon nu in de buurt van mijn kleinkinderen en vind het fantastisch om van zo dichtbij mee te maken hoe ze opgroeien. Maar de kans bestaat dat zij op den duur gaan verhuizen, misschien wel naar het buitenland. Als zij eerder weggaan is dat jammer, maar ik blijf in ieder geval tot mijn pensioen in dit huisje. Daarna zie ik wel verder. Ik ben nooit zo’n plannenmaker geweest. Je volgt een pad en de afslagen die je onderweg tegenkomt neem je wel of niet. Misschien komt er nog een keer een man in mijn leven, wie weet. Ik leef met de dag en zie wel wat het leven me brengt.”

Maakt geld gelukkig?

“Gelukkigér misschien. Een algemene staat van geluk bestaat toch niet, geluksmomenten zijn het hoogst haalbare. Geld maakt wel zorgelozer. En zorgen heb ik nu niet hoor. Ik denk dat het allemaal goedkomt.”