“Er speelt zoveel en pensioenen zijn zo relevant, er moet echt een andere kijk op komen”

Gepubliceerd op: 24 december 2024

Jongeren en pensioenen; het is niet altijd een gelukkig huwelijk. PensioenLab brengt daarin verandering. APG’ers Maurice Berende en Robin Frusch gingen als kennisbegeleiders recent met studenten aan de slag over vraagstukken als ‘kleur bekennen’ over het stembeleid van fondsen en hoe jongeren kunnen worden betrokken bij hun pensioen en de Wtp. Wat zijn de ervaringen van ‘student’ Jodie Assen (28) met dit missionariswerk van onze collega’s?

Het enthousiasme spat ervanaf bij Assen. De twintiger heeft een studie psychologie en antropologie afgerond, maar loopt sinds begin dit jaar rond in de pensioenwereld. “Ik heb tijdens mijn studie gewerkt op de pensioenafdeling van Nationale-Nederlanden (NN, red.). Zo kwam ik er al snel achter hoe leuk een baan in de pensioenwereld kan zijn. Deelnemers belden over verschillende life events, en ik mocht ze dan informeren over de gevolgen daarvan. Geen dag was hetzelfde.”

 

Tijdens het afronden van haar bachelor was ze zich aan het oriënteren op een eventuele master, maar onder meer door PensioenLab, en het ontmoeten van vele pensioenprofessionals, ontdekte ze dat zij zich het liefst fulltime wilde inzetten voor de pensioensector. “Toen ben ik bij Nationale-Nederlanden begonnen als pensioenspecialist. Achter de schermen zorgen we ervoor dat het pensioen van de deelnemers goed is geregeld, onder meer door berekeningen te maken. En nu maak ik de overstap naar het Expert Centre, waar ik mij als productmanager juist meer bezighoud met het ontwikkelen van de pensioenproducten van NN. Ook superleuk.”

 

Wel of niet beleggen in de wapenindustrie
Ze kwam op LinkedIn het PensioenLab-initiatief tegen. “Dat is iets voor mij, dacht ik meteen. Ik vind de breedte van de pensioenwereld fantastisch, en dat is precies wat PensioenLab in de trajecten ook aanbiedt. Je gaat met andere jongeren, en onder begeleiding van een expert, aan de slag met een belangrijk pensioenvraagstuk. In mijn geval was dat het uitvoeren van goed stembeleid dat de toekomst van mens, planeet en samenleving kan waarborgen.” Assen spreekt over een dynamisch proces. “Aanvankelijk zouden we een ander onderwerp beetpakken, namelijk of je als fonds nu wel of niet moet beleggen in de wapenindustrie. Maar in het kader van een positieve impact maken op de wereld, zagen wij met name een mooie kans in het inzetten van stemrecht. Gezien de grote positie die pensioenfondsen innemen op de aandelenmarkt, is het zonde wanneer het stemrecht dat daarmee gepaard gaat onbenut blijft. Daarom hebben we ons erin verdiept hoe het kan dat pensioenfondsen hun stemrecht vaak niet gebruiken, en een advies geschreven over hoe zij dit vaker kunnen inzetten om zo bij te dragen aan ESG-doelstellingen. Bijvoorbeeld, hoe kun je het als fonds nu goed doen? En wat is goed? Hoort de wapenindustrie daarbij? Hoe zorg je voor verandering?”

 

Ook onderzochten Assen en haar medestudenten waar fondsen zoal tegenaan lopen bij het beantwoorden van die vragen. Wat blijkt? Er is vaak gebrek aan tijd en expertise bij de kleinere fondsen. Ook de focus op klassieke governancefactoren zoals beloningsbeleid, en onvoldoende bewustzijn van het belang van engagement en rentmeesterschap, spelen een rol. “Kort gezegd zijn er onvoldoende stimulansen om over te gaan op een gedragen en stevig stembeleid”, aldus Assen.

In het kader van een positieve impact maken op de wereld, zagen wij met name een mooie kans in het inzetten van stemrecht

Tips en feedback
Ze nam met drie ‘medestudenten’ deel aan het PensioenLab-traject. Maandelijks kwamen ze bij elkaar. Maurice Berende van APG was de olie in de raderen. “Zijn expertise was belangrijk voor ons. Hij kwam met tips, feedback en zette ons zo nu en dan op een ander spoor in het half jaar dat we hebben samengewerkt.” Terugkijkend heeft het traject de blik van Assen enorm verbreed. “Ten eerste hebben we ons echt vastgebeten in het onderwerp, super interessant. Daarnaast heb ik tal van nieuwe mensen in en rond het pensioenwerkveld ontmoet. Verder hebben we ook diverse bijeenkomsten met sprekers bijgewoond, heel leerzaam.”

 

Assen zou het traject dan ook aan andere jongeren aanraden. “Wat mijn vrienden ervan vinden? Nou, die snappen helemaal niet dat ik mijn werk zo leuk vind. Ze hebben niets met pensioenen en denken dat het een saaie stoffige wereld is. Maar dat is helemaal niet zo, er speelt zo veel en pensioenen zijn zo relevant. Daar moet echt een andere kijk op komen. Wat dat betreft heb ik, net als Berende, als kennisbegeleider nog wel wat missionarissenwerk te verrichten.”

Het advies

Jodie Assen en haar groepsgenoten Allert-Jan Dillema, Nick Jansen en Isabelle Jennekens roepen de pensioensector op om verantwoordelijkheid te nemen voor het uitdragen van hun visie op een leefbare, toekomstbestendige en sociale planeet in hun vermogensbeheer. “Pensioenfondsen behoren tot de grootste institutionele beleggers ter wereld, en hebben nadrukkelijk een toekomstverantwoordelijkheid: wil een deelnemer in de toekomst van diens pensioen kunnen genieten, dan moet er wel nog een leefbare wereld zijn. We roepen de sector op zich rekenschap te geven van deze verantwoordelijkheid voor de toekomst, en wel door het implementeren van bepaalde punten. Zo zou elk pensioenfonds, groot of klein, een eigen stembeleid moeten opstellen. Dit stembeleid gaat verder dan de klassieke governancevraagstukken. Ook moet elk pensioenfonds het stembeleid publiceren. Elk pensioenfonds dat gebruikmaakt van extern vermogensbeheer dient deze vermogensbeheerder ook te selecteren op basis van rentmeesterschap en engagement. Tegelijkertijd mogen pensioenfondsen elkaar ook bij de les houden. De verantwoordelijkheid voor de toekomst is het uitgangspunt. Dit betekent ook elkaar aanspreken op deze verantwoordelijkheid.”