Jongeren en pensioenen; het is niet altijd een gelukkig huwelijk. PensioenLab brengt daarin verandering. APG’ers Maurice Berende en Robin Frusch gingen als kennisbegeleiders recent met studenten aan de slag over vraagstukken als ‘kleur bekennen’ over het stembeleid van fondsen en hoe jongeren kunnen worden betrokken bij hun pensioen en de Wtp. Wat zijn de ervaringen van ‘student’ Jodie Assen (28) met dit missionariswerk van onze collega’s?
Het enthousiasme spat ervanaf bij Assen. De twintiger heeft een studie psychologie en antropologie afgerond, maar loopt sinds begin dit jaar rond in de pensioenwereld. “Ik heb tijdens mijn studie gewerkt op de pensioenafdeling van Nationale-Nederlanden (NN, red.). Zo kwam ik er al snel achter hoe leuk een baan in de pensioenwereld kan zijn. Deelnemers belden over verschillende life events, en ik mocht ze dan informeren over de gevolgen daarvan. Geen dag was hetzelfde.”
Tijdens het afronden van haar bachelor was ze zich aan het oriënteren op een eventuele master, maar onder meer door PensioenLab, en het ontmoeten van vele pensioenprofessionals, ontdekte ze dat zij zich het liefst fulltime wilde inzetten voor de pensioensector. “Toen ben ik bij Nationale-Nederlanden begonnen als pensioenspecialist. Achter de schermen zorgen we ervoor dat het pensioen van de deelnemers goed is geregeld, onder meer door berekeningen te maken. En nu maak ik de overstap naar het Expert Centre, waar ik mij als productmanager juist meer bezighoud met het ontwikkelen van de pensioenproducten van NN. Ook superleuk.”
Wel of niet beleggen in de wapenindustrie
Ze kwam op LinkedIn het PensioenLab-initiatief tegen. “Dat is iets voor mij, dacht ik meteen. Ik vind de breedte van de pensioenwereld fantastisch, en dat is precies wat PensioenLab in de trajecten ook aanbiedt. Je gaat met andere jongeren, en onder begeleiding van een expert, aan de slag met een belangrijk pensioenvraagstuk. In mijn geval was dat het uitvoeren van goed stembeleid dat de toekomst van mens, planeet en samenleving kan waarborgen.” Assen spreekt over een dynamisch proces. “Aanvankelijk zouden we een ander onderwerp beetpakken, namelijk of je als fonds nu wel of niet moet beleggen in de wapenindustrie. Maar in het kader van een positieve impact maken op de wereld, zagen wij met name een mooie kans in het inzetten van stemrecht. Gezien de grote positie die pensioenfondsen innemen op de aandelenmarkt, is het zonde wanneer het stemrecht dat daarmee gepaard gaat onbenut blijft. Daarom hebben we ons erin verdiept hoe het kan dat pensioenfondsen hun stemrecht vaak niet gebruiken, en een advies geschreven over hoe zij dit vaker kunnen inzetten om zo bij te dragen aan ESG-doelstellingen. Bijvoorbeeld, hoe kun je het als fonds nu goed doen? En wat is goed? Hoort de wapenindustrie daarbij? Hoe zorg je voor verandering?”
Ook onderzochten Assen en haar medestudenten waar fondsen zoal tegenaan lopen bij het beantwoorden van die vragen. Wat blijkt? Er is vaak gebrek aan tijd en expertise bij de kleinere fondsen. Ook de focus op klassieke governancefactoren zoals beloningsbeleid, en onvoldoende bewustzijn van het belang van engagement en rentmeesterschap, spelen een rol. “Kort gezegd zijn er onvoldoende stimulansen om over te gaan op een gedragen en stevig stembeleid”, aldus Assen.