"Wie meer dan veertig uur per week werkt is gek"

Gepubliceerd op: 23 september 2020

Het is deze week Nationale Vitaliteitsweek. Dat betekent: veel aandacht voor vitaliteit en werkgeluk. Over dat laatste hebben jongere en oudere werknemers soms heel andere opvattingen. Wat zijn globaal de grootste verschillen? ‘Wie meer dan veertig uur per week werkt is gek, vinden dertigers.’

 

Werkgeluk is een rekbaar begrip. Generatie X (geboren tussen 1955-1970), verstaat er iets anders onder dan de millennials (1985-2000) of Gen-Z (2000-2015). Zo leeft de oudere generatie meer om te werken, terwijl jongeren veel waarde hechten aan hun privéleven en lifestyle. Daar weet generatiestrateeg Marjolein Risseeuw alles van. Zij helpt teams met het overbruggen van de verschillen op de werkvloer, geeft online en offline workshops (coronaproof), en schreef het boek Zó X! Hoe de Nieuwe Leiders Talenten in Organisaties Verbinden. We vroegen haar hoe dertigers en vijftigers tegen de diverse aspecten van hun professionele leven aankijken.

 

Plichtsbesef en autoriteit

30: ‘Jongeren willen geen hiërarchie, ze willen gelijkwaardigheid. Zij verbinden zich vanuit hun talenten. Ze willen graag vertrouwen en vrijheid. Inspiratie in plaats van commando’s. Geen baan voor het leven, maar impact maken. Ze willen best wat voor je doen maar je moet eerst hun vertrouwen winnen.’

50: ‘Ze willen wel de macht, maar ze moeten ook empathisch vermogen tonen, zich verdiepen in wat jongeren bezighoudt en niet alleen orders uitdelen. Ze neigen nog erg naar procedures en vergaderingen. Zij nemen weloverwogen besluiten op basis van veel meer informatie dan dertigers. Dat zien zij als hart voor de zaak hebben. Lifetime employment komt in deze groep nog veel voor.’

Jongeren willen vrijheid, vertrouwen, inspiratie en gelijkwaardigheid

Beloning

30: ‘Zij vragen meer om de binnen- dan om de buitenkant. Leaseauto’s zijn voorbij. Ze kiezen steeds meer voor een zzp-bestaan en tijdelijke contracten. Een contract is voor hen niet meer een statussymbool, de werksfeer is veel belangrijker. Ze zijn op zoek naar een inspirerende omgeving.’

50: ‘Ouderen, met name zestigers, zijn vaker kostwinners. Die hebben hun salaris nodig om het gezin te onderhouden. Het traditionele huisje-boompje-beestje, waarbij (vooral) de man werkt om de hypotheek te betalen en de vrouw (meer) voor de kinderen zorgt. Er is wel een kentering rond de vijftig, veel vrouwen zijn op die leeftijd ook zo langzamerhand kostwinner.’

 

Vrije tijd

30: ‘Wie meer dan veertig uur werkt is gek, vinden ze. Ze richten heel erg hun eigen werktijd in. Bij hen wordt werk-privé 24/7 verdeeld. Ze zijn best ambitieus en willen ook persoonlijke waardering, maar wel op hún moment. Ik noem het vrijheid in gebondenheid. Ze werken direct al drie of vier dagen per week in plaats van vijf. Ze geven veel meer vorm aan hun vrije tijd, bijvoorbeeld voor fondsenwerving voor goede doelen of andere sociaal-maatschappelijke initiatieven.’

50: ‘Als ze veertig uur werken, dan doen ze het voor hun gevoel goed. 80 Procent vindt de werk-privébalans zeer belangrijk, en die houden ze heel erg gescheiden. Vrije tijd zien zij vaak als tijd voor de kinderen. Er is wel een verschil tussen mannen en vrouwen. Mannen die op woensdagmiddag langs het voetbalveld staan noemen dat vrije tijd tijdens het werk, moeders nemen er een vakantiedag voor op. Zo is de vrouw vaak een dief van haar eigen portemonnee.’ 

 

Thuiswerken

30: ‘Vroeger verhuisden mensen nog wel voor hun werk, dat gebeurt niet meer. Jongeren vinden het genoeg dat ze beschikbaar en bereikbaar zijn. Zelfsturing en persoonlijke ontwikkeling zijn voor hen heel belangrijk. Wel zie je nu met het vele thuiswerken dat zij fysiek en mentaal wat klachten krijgen; de traditionele muisarm is weer terug. Zij hebben het heel erg nodig om de grenzen te bewaken van de werk-privébalans. Zij moeten bij het thuiswerken afstand leren nemen van hun werk.’

50: ‘Voorheen vonden veel senior-managers dat thuiswerken niet kon, zij wilden absoluut dat collega’s beschikbaar waren zodat ze snel even naar hun kamer konden lopen voor een bespreking. Dat is sinds corona echt veranderd. Thuiswerken bevalt ze nu goed, met name vanwege de vrijheid. Ze hebben wel heel heldere doelen en houvast nodig. Voor hen is telefonisch contact heel belangrijk, ze horen graag een stem.’  

 

Om- en bijscholen

30: ‘Zij kiezen een organisatie uit op de ontwikkelingskansen die ze daar krijgen. Maar door hun individualisme moeten zij zichzelf steeds weer motiveren. Je moet ze een omgeving aanbieden waarbinnen ze zelf makkelijk kunnen leren en zich ontwikkelen.’

50: ‘Ze doen graag aan coaching en veel senioren zijn daar ook goed in. Ze hebben beslist een bepaalde mate van nieuwsgierigheid om zelf te blijven leren. Het moet dan wel passen in hun denkkader. En je ziet zeker bij zestigers minder vermogen tot zelfreflectie, zij hebben immers bijna nooit aan coaching gedaan.’

 

Pensioen

30: ‘Zij kijken daar heel anders tegenaan dan de vijftigers toen die dertig waren. Jongeren zijn vooral bezig met hoe dingen in hun lifestyle passen, en absoluut níet met hun pensioen. Ze switchen vaak van baan en halen meer voldoening uit maatschappelijke projecten. Alleen degenen die al een gezin en hypotheek hebben, denken wat meer na over hun financiële toekomst.’

50: ‘Die waren twintig jaar geleden veel meer bezig met carrièreplanning, salaris, en een vaste baan om de hypotheek te betalen. Daarbij hoorde ook een bijdrage aan het pensioen. Als je van baan wisselde, dan viel de term pensioenbreuk. Dat woord kennen jongeren niet.’

Werkgeluk: wat betekent dat precies, nu en straks? We vroegen het aan Roxy en Rob, twee personen uit verschillende generaties.

 

‘Zekerheid, hard werken en genieten’

 

Roxy van Dijk (27) is consultant/hypotheekadviseur bij Viisi.

‘Werkgeluk is voor mij in de eerste plaats zekerheid. Daar horen een goed salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden bij. Daarnaast vind ik zelfontplooiing en werkcultuur heel belangrijk. Bij Viisi heb je de vrijheid om naast je functie ook andere werkzaamheden op te pakken. Hard werken en samen successen vieren gaat hier echt op. We staan allemaal voor elkaar klaar als het druk is, maar ook bij privémoeilijkheden. Uiteraard heb ik nog jaren te gaan voor mijn pensioen, maar ik ben er al wel bewust mee bezig. Het aankopen van een eigen woning is een goede stap. Daarnaast zorg ik zelf voor een aanvullende pensioenopbouw via Brand New Day. Maar ik vind het ook heel belangrijk om in het moment te leven en van het leven te genieten. Het is soms een beetje aftasten wat hierin de juiste balans is.’

 

 

‘Aan het eind van de dag voldaan naar huis’

 

Rob Monissen (59) is persoonlijk begeleider maatschappelijke zorg bij Koraal

‘Werkgeluk is de overtuiging dat je iets doet waar anderen iets aan hebben. Het betekent ook dat je prettige collega’s hebt en aan het eind van de dag voldaan naar huis gaat. In de praktijk betekent dit dat het per dag verschilt en afhankelijk is van veel verschillende factoren. Hoewel mijn werk veel voldoening geeft, zie ik er ook naar uit om straks, als het tijd is voor pensioen, dingen te doen die ik leuk en prettig vind. Dit combineer ik dan met vrijwilligerswerk, als lichaam en geest het toelaten. Er zijn zat dingen waar ik nu al naar uitkijk. Het aftellen is begonnen, ondanks het feit dat ik nu een hele afwisselende baan heb.’